ഉണ്ണികള്‍

ഉണ്ണികള്‍ ഉണ്ണി മാങ്ങ
കണ്ട കാലം കഴിഞ്ഞു
മുലപ്പാലില്‍ അക്ഷരം
കോറികൊടുക്കുന്നു
ഉന്തു വണ്ടിപോല്‍
ഉന്തിക്കൊടുക്കുന്നു
ഉണ്ണാനുരുട്ടിക്കൊടുക്കുന്നു
ഉടുപ്പിച്ചു കൊടുക്കുന്നു
ഉറക്കം തികട്ടിയാല്‍
കണ്ണില്‍ വെള്ളമൊഴിക്കുന്നു
കാല്‍ നനയ്ക്കുന്നു
ഷോക്കടിക്കും കസാലയില്‍
പടിക്കാനിരുത്തുന്നു....
ഉണ്ണികള്‍ മുഴുത്താല്‍
മുണ്ട് മുറുക്കുന്നു
ഉന്തുവണ്ടി വാങ്ങുന്നു
അപ്പനമ്മയെയുന്താന്‍
ആളെയുമാക്കുന്നു......

ഒറ്റക്ക് നീന്തുമ്പോള്‍

ഒറ്റക്ക് നീന്തുമ്പോള്‍ എന്നില്‍
ആഴങ്ങളും ആകുലതകളും ആണ്
കരിം ചീന വലയായി ഇന്നലെ
കാലില്‍ ഉടക്കി വലിക്കുന്നു
പരപ്പില്‍ കാല്‍ വഴുക്കുന്നു
കയത്തില്‍ ശ്വാസം കിതയ്ക്കുന്നു
പകല്‍ വെളുത്ത് മോന്തി വരെ
ഞാന്‍ കൈകാലിട്ടടിക്കുന്നു
കൈ കഴുകി അന്തിയുറങ്ങുന്നു
അച്ഛനമ്മാവന്മാരുടെ നിഷ്ഠകളില്‍
ശരിയുടെ നിനവറിയുന്നു
മണ്ണിട്ടുമൂടിയ തറവാടും പാടവും
സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നിറയുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് നീന്തുമ്പോള്‍ ഞാനിന്ന്‍
പറിച്ചെറിഞ്ഞ കാട്ടുവള്ളികള്‍
തിരയുന്നു; ഒരുമിച്ചു നീന്തുവാന്‍
ഹൃദയം തുടിക്കുന്നു ........

അരികിലെങ്കിലും...

ഗ്രീഷ്മ താഴ്വാരങ്ങളിലെ

പൊന്‍ കമ്പളം മൂടിയ

ആട്ടിടയന്‍ ഞാന്‍...

തവണയെത്ര കണക്കെടുത്താലും

കൂട്ടത്തിലൊന്ന് കുറവെന്ന്

ഞാന്‍ ശങ്കിക്കുന്നു...

മുള്‍പടര്‍പിലും

കരിമ്പാറക്കൂട്ടത്തിനിടയിലും

ഞാന്‍ ഇന്നും തിരയുന്നു...

എന്നും ഞാന്‍ നെഞ്ചോടു

ചേര്‍ത്തു പിടിക്കാന്‍ കൊതിച്ച

തണുവില്‍ എന്‍റെ മാറില്‍

പതിഞ്ഞുറങ്ങുന്ന

തലോടലില്‍ തലതഴ്ത്തുന്ന

എന്‍റെ കുഞ്ഞാടിനെ...

എന്‍റെ കാലയലത്തു നിന്നും

മാറാത്ത പഞ്ഞിരോമാക്കെട്ടുള്ള

എന്‍റെ മാത്രം കുഞ്ഞാടിനെ......

എന്നെ...

വാക്കുകളുടെ യുദ്ധക്കളത്തില്‍

ഞാന്‍ പരാജിതനായ

പോരാളിയാണ്.........

എന്നെ രക്തസാക്ഷികളുടെ

കൂട്ടത്തില്‍ കുഴിച്ചിട്ടേക്കുക........